Ο αυτισμός είναι μία διάχυτη αναπτυξιακή η οποία ορίζεται αποκλειστικά στη βάση των ελλειμμάτων στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, στην επικοινωνία, στην επαναληπτική και στερεοτυπική συμπεριφορά, όπως αυτός περιγράφεται από το DSM-4 (American Psychiatric Association, 1994).
Βασικά κριτήρια για την Διάγνωση του Αυτισμού
1) Ποιοτική παρέκκλιση στην αμοιβαία κοινωνική συνδιαλλαγή.
2) Ποιοτική παρέκκλιση στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και στη δημιουργική δραστηριότητα..
3) Ιδιαίτερα περιορισμένο φάσμα δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων.
4) Το κύριο σύμπτωμα του Kanner , η «αυτιστική μοναχικότητα» , παραμένει το πρώτο και πλέον σημαντικό κριτήριο για τη διάγνωση .
5) Σημαντικό διαγνωστικό κριτήριο αποτελεί η απόκλιση στην ανάπτυξη του Λόγου στην επικοινωνία .
6) Ένα καίριο διαγνωστικό κριτήριο αφορά στα επαναλαμβανόμενα και περιοριστικά φαινόμενα . Οι περίπλοκες διαδικασίες , οι τελετουργικές πράξεις , οι ιδιόρρυθμες ενασχολήσεις και τα περιορισμένα ενδιαφέροντα αποτελούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ικανότερων αυτιστικών παιδιών.
Επιδημιολογία
Οι συγγραφείς και οι μελέτες εκτιμούν ότι τα παιδιά με ASDs σε Ευρώπη και βόρεια Αμερική είναι 6 στα 1000. Περισσότερα αγόρια από κορίτσια βρέθηκαν να επηρεάζονται από ASDs με την αναλογία να είναι από 2:1 έως 6,5:1. Η αναλογία αγόρι προς κορίτσι είναι ακόμα μεγαλύτερη για τον αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας και το AS με εύρος από 6,1 έως 15:1,63.
Επιμέλεια – Σύνταξη: Σταύρος Πατσαούρας
Λογοθεραπευτής
«Τα Παιχνίδια του λόγου»